Wout Weghorst, czyli obsesyjne ambicje i upór w pogoni za wielką piłką

„On naprawdę jest kimś, na kogo czekają w tym klubie? Nie sądzę. W Premier League jest z 300 takich napastników jak on, to musi być jakaś pomyłka.” – w ten sposób Wesley Sneijder skomentował transfer Wouta Weghorsta do „Czerwonych Diabłów” w rozmowie z Voetbal Primeur. Pewnie nawet nie zdawał sobie sprawy z tego, ile razy w karierze takie słowa słyszał bohater dzisiejszego tekstu, który w wieku 23 lat zagrał swój pierwszy sezon w Eredivisie, a teraz, jako 30-latek trafił do Manchesteru na wypożyczenie, żeby zastąpić odchodzącego Cristiano Ronaldo. Oto inspirująca historia gościa, który dzięki wyjątkowo ambitnemu podejściu, spełnił – wydawałoby się – utopijne marzenie. Zostać profesjonalnym piłkarzem i zagrać w najlepszej lidze świata.

Beniaminkowie, pucharowicze i inni – podsumowanie okienka w Bundeslidze. Część druga

W poprzednim moim artykule działo się wiele – zasłużone pochwały dla Bayernu, BVB, Freiburga, ale też cierpkie słowa posłane w kierunku władz Augsburga czy Bochum. Teraz czas na zespoły może mniej ekscytujące, ale to nie znaczy, że się tam nie działy spore roszady. Zajrzymy do gabinetów beniaminków (Schalke, Werder), pucharowiczów (Koeln, Lipsk, Union), drużyn aspirujących do europejskich pucharów (Hoffenheim, Mainz) oraz tych, które raczej będą walczyły o utrzymanie, mimo że generalnie nie powinny (Wolfsburg, Stuttgart). Czy ci, co grają w Europie, odpowiednio przygotowali się do gry na dwa fronty? Kto nie uczy się na własnych błędach? Jaki zespół skorzystał na koronawirusie? Czas na drugą – i ostatnią – część analizy transferowej. Kluby, tak jak w poprzednim tekście, będą oceniane w skali 1-6, gdzie 1 jest najlepszą notą. No to let’s go!

O tym co się działo na rynku transferowym w Niemczech słów kilka. Część pierwsza.

Pierwszego września o godzinie 18 zakończyło się letnie okienko transferowe w Bundeslidze. Szalony to był czas, nie zapomnę go nigdy i to nie tylko dlatego, że przedłużała się saga związana z Robertem Lewandowskim. Do Niemiec dotarły naprawdę mocne nazwiska, a i nie zabrakło w tym gronie również Polaków. Nie zabrakło również roszad na ławkach trenerskich – aż 7 z 18 drużyn znalazło nowych trenerów. Jakie to drużyny? Kto wyszedł najlepiej na transferach? Kogo mi będzie brakowało na niemieckich boiskach? Którzy piłkarze wracają do swoich małych i dużych ojczyzn? Na te i jeszcze inne pytania spróbuję odpowiedzieć w tym tekście, w którym będę oceniał każdy klub grający w Bundeslidze, na podstawie tego co się działo w gabinetach, a notę wystawię niczym Kicker – od 1 do 6, gdzie 1 będzie tą najlepszą. No to zaczynamy część pierwszą przeglądu wojsk!

Bundesliga do raportu: Borussia Dortmund – Totensezoninator znów nie zadziałał

A miało być tak pięknie. Nowy sezon, nowy trener preferujący styl ciekawy dla oka, w miarę ciekawe transfery, kadra wysokiej jakości… Wyszło kiepsko. Najsłabszy Bayern od dekady po raz dziesiąty z rzędu unosi paterę, a w BVB znowu rozpoczyna się nowy projekt. Tym razem można podejść do niego z ogromnym optymizmem. Ale teraz przypominamy sobie sprawę ostatnich rozgrywek. Dlaczego się ucieszyłem, że Erling Haaland odszedł? Co musi się stać by Thomas Meunie robniżył loty? Czy Signal Iduna Park faktycznie było twierdzą i gdzie chętnie zobaczyłbym Manuela Akanjiego? Na te i inne odpowiedzi zapraszam do serii z podsumowaniem sezonu każdej z drużyn Bundesligi 2021/22, a w niej Marco Rose i przyjaciele.

Bundesliga do raportu: Bayer 04 Leverkusen – Pozytywne wariaty wskoczyły na podium

            Ta drużyna nie mogła się nie podobać. Nieustanny pressing, szybkie kontry, przebojowi zawodnicy, trener z pomysłem na grę – taki wesoły futbol w pierwszym sezonie Gerardo Seoane dał trzecie miejsce w tabeli. Jest z czego kleić, ale nie mogło też zabraknąć kilku mankamentów. Jaki jest sufit piłkarzy Bayeru? Czy można być zadowolony z ostatecznego wyniku, czy pozostaje niedosyt? Co sprawiło, że trzeba było się pożegnać z Ligą Europy i jak to się stało, że defensywny pomocnik z przecinaka stał się graczem solidnym technicznie? Wraz z Piotrem Wiercigrochem zapraszam na podsumowanie sezonu Bayeru Leverkusen.

Bundesliga do raportu: RasenBallsport Leipzig – Marsch po puchar z Tedesco udany

Po rundzie jesiennej nic nie zapowiadało, że to będzie najlepszy sezon w historii Lipska. Fatalny początek kampanii, najgorsza runda w historii, trafiona grupa śmierci w Lidze Mistrzów. Jednak to, co zrobili piłkarze RB w 2022 roku, a dokładniej jak to wszystko poukładał Domenico Tedesco, zasługuje na wielkie brawa. W końcówce widać było brak pary w nogach, ale ważne, że wreszcie coś można włożyć do gabloty. Kto był ulubieńcem Jessego Marscha? Kogo grę kocham i dlaczego nie Kevina Kampla? Co zmienił Tedesco w porównaniu z poprzednim trenerem i które pozycje są jeszcze niegotowe na podbój Niemiec i Europy? Wkraczamy w strefę Ligi Mistrzów, a na pierwszy ogień Byki… Albo Puszki… Nieważne, proszę sobie ich nazwać, jak chcecie, kochani kibice Bundesligi, a ja zaczynam pisać o tym, jak Lipskowi się wiodło.

Bundesliga do raportu: 1.FC Union Berlin – Ciąg dalszy pięknego snu

Union w ubiegły bajkowy sezon wszedł na pełnej euforii jako dumny, lecz nadal pokorny uczestnik europejskich pucharów. Celem i to przez niemalże cały sezon była skromna granica magicznych 40 punktów, ot utrzymanie w lidze. Nikt by wtedy nie pomyślał, że rozpoczynamy sezon lepszy niż 2020/21. Tymczasem miodowe Lata klubu z Berlin-Köpenick, który w 2004 roku ratowali wierni kibice, akcją „krwawić dla Unionu” – której celem było oddawanie krwi, by wesprzeć zbiórkę 1,4 miliona euro potrzebnych na kaucję dla DFB i uniknięcie karnej degradacji z Regionalligi – nadal trwają.

Bundesliga do raportu: SC Freiburg – Budowania pomnika przez Streicha ciąg dalszy

Którego piłkarza jestem wielkim fanem, a Wojciech niekoniecznie? Co było kluczem do rozgromienia Gladbach? Jaki transfer wręcz spowodował ekstazę wśród kibiców i czy kadra jest gotowa na zmagania na trzech frontach? Czas na największą niespodziankę sezonu, czyli podsumowanie poprzedniej kampanii w wykonaniu Freiburga!

Bundesliga do raportu: 1.FC Koeln – Panie Baumgart, ale żeś mi pan zaimponował w tej chwili

Co do liczby fanów Koeln jest czwartym największym klubem w Niemczech. Każdy mecz na RheinEnergie Stadion to święto na trybunach. Czekałem zawsze na ich domowy mecz, by usłyszeć, jak 50 tysięcy gardeł śpiewa swój hymn „Mer stonn zo dir, FC Kölle”. O dziwo, do kibiców dojechali piłkarze z wręcz fantastyczną formą. Drużyna, która jeszcze rok temu przegrywała pierwszy mecz barażowy z Holstein Kiel, teraz pokaże swój Powerfussball w Lidze Konferencji. Ale właściwie jak to się stało? Kto się do tego przyczynił? Jak przebiegała nieoczekiwana zmiana miejsc na bramce i jaką część garderoby Steffena Baumgarta umiłowali sobie kibice? Zaraz to wszystko wyjaśnię wraz z kibicem tego klubu Mariuszem Ziębą. Tak więc czas opisać jak galopowały Koziołki w tym sezonie.

Lewandowski – Mueller: pożegnanie duetu idealnego

Ciężko jakkolwiek narzekać na transfer Roberta Lewandowskiego do Barcelony. Można oczywiście wypominać niedościgniony rekord goli w Bundeslidze, lub styl pożegnania z Monachium, ale na dłuższą metę uroki Katalonii przysłaniają nam większość niedociągnięć. Jest jednak aspekt, obok którego trudno przejść obojętnie, a mianowicie – koniec współpracy z Thomasem Muellerem. W Bawarskim Gotham, Robin właśnie stracił swojego Batmana. W ten oto sposób zakończyła się pewna era w dziejach Bayernu Monachium.